Πασχάλης, Δημήτριος

(Άνδρος 1864 – 1944). Έλληνας ιστοριογράφος. Μετά τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας ασχολήθηκε με ιστορικές και αρχαιολογικές μελέτες. Ίδρυσε με δικά του έξοδα το Αρχαιολογικό Μουσείο της Άνδρου, όπου συγκέντρωσε τις αρχαιότητες από τις οποίες ήταν διάσπαρτο το νησί. Διετέλεσε νομάρχης για μια εικοσαετία. Έγραψε πλήθος έργων, σημαντικότερα από τα οποία είναι: Ανδρίων αποικίαι (1898), Άνδρου ανέκδοτοι επιγραφαί (1899), Εποικισμός εν ‘Avδρω Πελοποννησίων κατά τον 18o αιώνα (1924), Ιστορία της νήσου Άνδρου (1925 και 1927, 2 τόμοι), Λαογραφία της νήσου Άνδρου (1926), Θεόφιλος Καΐρης (1928), Ανδριακά σύμμεικτα (1928), Ευανθία Καΐρη (1928) κ.ά.